Podczas każdej Mszy św. będzie miał miejsce obrzęd pokutny posypania głów popiołem.

 Zapraszamy na Msze św., aby w wyrazisty sposób, przez posypanie głowy popiołem, rozpocząć okres Wielkiego Postu, okres nawrócenia, pokuty, szczególnych wyrzeczeń i poświęceń i przygotowania do najważniejszych Świąt Wielkanocy. 

Środa Popielcowa wypada 46 dni kalendarzowych przed Triduum Paschalnym (40-dniowy okres postu + 6 niedziel, które nie są dniami postnymi). W Środę Popielcową (podobnie jak w Wielki Piątek), zgodnie z kanonami 1251-1252 Kodeksu Prawa Kanonicznego (KPK) katolików obowiązują dwie formy pokuty:

- (1) osoby powyżej 14. roku życia obowiązuje wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych
- (2) osoby pełnoletnie do momentu rozpoczęcia 60. roku życia obowiązuje post ścisły (trzy posiłki w ciągu dnia, w tym tylko jeden do syta).

KPK 1252 również dodatkowo określa: "Duszpasterze oraz rodzice winni zatroszczyć się o to, ażeby również ci, którzy z racji młodszego wieku nie związani jeszcze prawem postu i wstrzemięźliwości, byli wprowadzeni w autentyczny duch pokuty". Nie ma natomiast obowiązku uczestniczenia w tym dniu w Eucharystii (chociaż jest to powszechną praktyką, z której nie powinno się rezygnować bez ważnej przyczyny).

Zachęcamy, aby Wielki Post był czasem pogłębienia naszego życia religijnego poprzez przystąpienie do sakramentu spowiedzi, modlitwę, udział w nabożeństwach pasyjnych i rekolekcjach. Podejmujemy również osobiste umartwienia w intencji zadośćuczynienia za nasze grzechy. Wielki Post trwa do początku liturgii Mszy Wieczerzy Pańskiej sprawowanej w Wielki Czwartek. Czwarte przykazanie kościelne nakazuje: „Zachowywać nakazane posty i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, a w czasie Wielkiego Postu powstrzymywać się od udziału w zabawach”.

W każdy piątek Wielkiego Postu zapraszamy na Nabożeństwo Drogi Krzyżowej o godz. 19.00. 

W każdą niedzielę Wielkiego Postu zapraszamy na Nabożeństwo Gorzkich Żali z kazaniem pasyjnym o godz. 19.00.

Wszystkie codzienne nabożeństwa wieczorne w Wielkim Poście, z wyjątkiem piątkowej Drogi Krzyżowej, będziemy kończyć Godzinkami o Matce Bożej Bolesnej. 

W 27 lutego o godz. 20.00 zapraszamy na mszę św. w intencji śp. o. Grzegorza Marciniaka SJ, kapłana, katechety, spowiednika, cenionego kierownika duchowego i rekolekcjonisty, który posługiwał w naszym sanktuarium. Podziękujmy za jego życie, które przyniosło bardzo dużo dobra wielu ludziom i prośmy dla niego o radość życia wiecznego. Zachęcamy, aby również ofiarować za zmarłego o. Marciniaka odpust zupełny (pod zwykłymi warunkami) odmawiając różaniec w naszej świątyni o godz. 19.00.

O. Marciniak urodził się we wspomnienie liturgiczne św. Ignacego Loyoli, 31 lipca 1959 roku w Inowrocławiu. Wstąpił do zakonu jezuitów 21 sierpnia 1978 roku w wieku 19 lat, ukończywszy liceum w rodzinnym Inowrocławiu. Po dwóch latach nowicjatu złożył pierwsze śluby zakonne i rozpoczął studia filozofii a nastęnie teologii. Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1990 roku. Ostatnie śluby w stopniu koadiutora duchowego złożył 6 stycznia 2002 roku. Mając 46 lat zmarł nagle na zawał serca w poniedziałek 27 lutego 2006 roku w domu zakonnym przy ul. Świętojańskiej. Msza pogrzebowa miała miejsce w Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Warszawie przy ul. Rakowieckiej i pochowany został 2 marca 2006 roku na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie w grobie jezuitów.

Zachęcamy do zapoznania się z rozważaniami o. Grzegorza na stronie rekolekcje-jezuici.pl.

1 marca 2017 r. po g. 13-ej zmarł w kolegium warszawskim ojciec Franciszek Nowicki SJ, wieloletni mieszkaniec i duszpasterz przy Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej. Odszedł do Pana w 90. roku życia, w 58 r. powołania zakonnego i w 50. roku kapłaństwa. Msza św. pogrzebowa odprawiona została w piątek – 3 marca o godz. 11:00, w Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Warszawie (ul. Rakowiecka 61), a pogrzeb, tego samego dnia, w Mińsku Mazowieckim. Kondukt pogrzebowy na cmentarzu w Mińsku (ul. Kościelna 52) wyruszył o godz. 13:30.

O. Franciszek był duszpasterzem młodzieży i harcerzy, kaznodzieją, spowiednikiem, misjonarzem w Ekwadorze. Pracował również w Kaliszu, Świętej Lipce, Gdyni i Warszawie. Polecajmy śp. ojca Franciszka Miłosiernemu Bogu i pamiętajmy również w modlitwie o jego bliskich.

W tym dniu odmawia się nawet w Wielkim Poście "Chwała na wysokości Bogu".

Rozpoczynamy przygotowanie duchowe do uroczystości św. Józefa 19 marca. Od dziś codziennie do 19 marca o 19.00 zaczniemy modlić się Nowenną do św. Józefa, którą zakończymy 18 marca, w wigilę uroczystości. Serdecznie zapraszamy!  

O. Wojciech Męciński SJ (vel Albertus Męczyński) (1598-1643) w młodym wieku ciężko zachorował. Gdy zdrowia nie przywracały środki medyczne, złożył śluby Matce Bożej Częstochowskiej i odzyskał zdrowie. Będąc już w zakonie jezuitów, podejmował dziękczynne pielgrzymki na Jasną Górę. W Lublinie, gdy Wojciech oddawał się czytaniom duchowym i modlitwom do Matki Bożej, zobaczył kiedyś w widzeniu Błogosławioną Dziewicę, która jakby podawała mu złote jabłko.

We Włoszech Wojciech doświadczył najcudowniejszego dobrodziejstwa uratowania mu życia przez Matkę Bożą. Gdy był w okolicach Wenecji Patawio, niedaleko od ujścia rzeki Dreptam do Morza Adriatyckiego, zdarzyło się, iż idąc w nocy, spadł z wysokiego brzegu do tej rzeki. Wojciech był w mroźnej wodzie (stało się to 14 grudnia 1619 r.), a ponadto prąd rzeczny ściągał go w kierunku otwartego morza. Zdążył tylko ślubować Matce Bożej, że jeżeli go ocali, on złoży wotum w postaci srebrnej tabliczki. Ludziom udało się go wydobyć na wpółżywego, i wszyscy zgodnie stwierdzili, iż musiał to być cud, bowiem w miejscu o tak niedostępnych brzegach i przy takich warunkach atmosferycznych ratunek wydawał się niemożliwy.

W Nagasaki w Japonii zawieszono go wraz z innymi męczennikami głową na dół nad zagłębieniem z nieczystościami. O. Męciński zmarł po 7 dniach męki 23 marca 1643 r. Ciało spalono, a popiół wrzucono do morza. W Polsce i w zakonie jezuitów uważany jest na świątobliwego i kandydata na ołtarze. Żywot Męcińskiego wpisano do kalendarza świątobliwych zakonników jezuickich w 1700 r.