NMP Matki Dobrej Drogi, Wspomożycielki Wiernych - 24 maja

Święto Najświętszej Maryi Panny Wspomożycielki Wiernych jezuici w swoim kalendarzu liturgicznym obchodzą jako święto Najświętszej Maryi Panny, Matki Dobrej Drogi (Madonna della Strada).

Jest to również Światowy Dzień Modlitw za Kościół w Chinach. W Polsce na rzecz Kościoła katolickiego w Chinach działa Stowarzyszenie Sinicum im. Michała Boyma SJ.

 

Modlitwa do Matki Bożej Patronki Dobrej Drogi ułożona jest przez Piusa XII, wielkiego czciciela Matki Bożej Dobrej Drogi (Madonna della Strada) (tłum. o. M. Bednarz SJ)

O Maryjo słodka,
Matko nasza w niebie
prowadź nasze kroki
po drodze żywota,
jakże często stromej
i pełnej wyboi.
A u kresu drogi
bądź nam niebios bramą
i błogosławiony Owoc twego łona
ukaż nam Jezusa. Amen.

Święto Najświętszej Maryi Panny Wspomożycielki Wiernych zostało ustanowione przez papieża Piusa VII w 1815 r. dla Rzymu i państwa kościelnego jako podziękowanie za opiekę Matki Bożej nad Kościołem. W roku 1959, na prośbę biskupów polskich, zostało ono wprowadzone w Polsce.

Więcej informacji na temat wspomnienia Matki Dobrej Drogi na blogu o. Jerzego:
(Madonna della Strada - Jej wizerunek w pierwotnym kościółku pod tymże wezwaniem, Matki Bożej Dobrej Drogi w Rzymie - od którego zaczęli "swą światową drogę" jezuici; malowidło należy do najstarszych elementów obecnej słynnej bazyliki "del Gesù", pobudowanej w tym miejscu)
      Jest starą rzymską tradycją, że 31 grudnia na uroczyste nieszpory w intencji mieszkańców Rzymu przybywał do "del Gesù" i przewodniczył im zwyczajowo Ojciec Święty. Pius XII odznaczał się w tej praktyce szczególnie, czego dowodem choćby ta wzruszająca modlitwa. Madonna della Strada czczona była w pierwszym kościele, przy którym posługiwało Towarzystwo, kiedy proboszcz ofiarował w Rzymie mały kościółek na drodze do Watykanu - a przecież potem szlak ten rozrósł się tak, że kończy się już w Watykanie wielką kolumnadą a z kolei kościółek został "wbudowany" we wspaniały, monumentalny kościół jezuicki del Gesù! Niektórzy widzą może, że Polsce - też jest jedno sanktuarium Matki Bożej Patronki Dobrej Drogi, w Wojkowicach Kościelnych - niemniej to jest zupełnie inny typ wizerunku, obchodzone święto jest też w innym czasie. Typ obrazu w Rzymie: Wspomożenia Wiernych, także zresztą 24 maja, czyli we wspomnienie Matki Bożej Wspomożenia wiernych - jest też święto rzymskiej Madonny della Strada (znajdujące się również, poza granicami Włoch czy Rzymu: w jezuickim kalendarzu liturgicznym, jako wspomnienie).
     Skąd jednak takie wzruszenie, jakie może towarzyszyć temu tekstowi? Wydaje się, że po prostu - z doskonałej trafności wobec kilku istotnych elementów duchowości każdego chrześcijanina. Jest to - duchowość maryjna, dziecięcego powierzenia się opiece - skojarzona ze szczególną ludzką wrażliwością powierzania się opiece, gdy gdzieś ruszamy w drogę, jak również szczególnie, gdy po prostu pomyślimy, czym jest nasze życie. Drogą, w którą wyruszyliśmy. Przedstawiona powyżej modlitwa Piusa XII do Matki Bożej Dobrej Drogi - dobrze oddaje i tego dziecięcego wobec Maryi ducha zawierzenia - i ducha pielgrzymiego, podczas całego naszego życia i podczas niektórych podróży, wędrówek, wycieczek, trudów dochodzenia: szczególnie przez nas przeżywanego. Jest zarazem "jakże ignacjańska" - oddaje wyżej nakreśloną duchowość - zarazem jakże typową i drogą także dla św. Ignacego, który przecież zamieszkał przy tym pierwszym kościele Towarzystwa a potem dał "impuls" potężnej rozbudowy; tak samo więc porusza te same "struny w duszy" kogoś, kto przeszedł ignacjańską drogą, drogą Ćwiczeń czy wręcz ignacjańskiego, bądź jezuickiego powołania. Jest to modlitwa oddająca prośby pielgrzyma przez całe życie idącego, ale i wyruszającego w określoną podróż, w piękne okolice, czy choćby na jakiś wyjazd samochodowy.
      Jeżeli chodzi o samą grafikę, czas powstania ustala się na II połowę XIII w. bądź pierwszą XIV, jakkolwiek są i głosy datujące całość kompozycji na XVw; co do autorstwa, przypisuje się je rzymskiej szkole średniowiecznej. Ostatnia renowacja miała miejsce w 2006 r. Wymiary szaroniebieskiego, glinkowatego podkładu, na którym obecnie umieszczone jest malowidło, to 68 x 75 cm.