Zachęcamy, aby to wspomnienie uczcić w naszym kościele przed obrazem Matki Bożej Łaskawej.
- Przekonanie, że Maryja już w dzieciństwie w szczególny sposób została ofiarowana Bogu opiera się na tradycji pochodzącej z II wieku. Z apokryfu Protoewangelii Jakuba (powstała ok. 150 r.) dowiadujemy się, że rodzicami Maryi byli Joachim i Anna, a ich córka urodziła się, gdy byli już w bardzo późnym wieku.
Matka Maryi, św. Anna, przez wiele lat była bezdzietna. Mimo to nie utraciła wiary i ciągle prosiła Boga o dziecko. Złożyła obietnicę, że jeśli urodzi dziecko, odda je na służbę Bogu. Dlatego też przed swą śmiercią zaprowadzili Maryję, która miała wówczas trzy lata, na wychowanie i naukę do świątyni i oddali ją kapłanowi Zachariaszowy. Istniał wówczas u Żydów zwyczaj religijny, który polegał na ofiarowaniu dzieci, czasami nawet tych nienarodzonych, na służbę Bożą. Zanim dziecko ukończyło piąty rok życia, prowadzono je do świątyni w Jerozolimie i oddawano kapłanowi, który ofiarował je Panu. Niektóre dzieci pozostawało w świątyni na wychowanie. Przy świątyni mógł istnieć internat dla dziewcząt, które uczyły się tam m.in. służby dla sanktuarium, pomagały w pracach i asystowały w sprawowaniu kultu. Praca kobiet była konieczna dla funkcjonowania świątynie. Była potrzeba utrzymywania porządku, wykonywania, prania i naprawy szat liturgicznych i ozdób w świątyni, dostarczania nowych paramentów dla liturgii. W Biblii Druga Księga Machabejska (napisana ok. 150 lat przed Chrystusem) potwierdza istnienie takiej instytucji. Czytamy w niej, że kiedy Heliodor wtargnął do świątyni, by ją ograbić: "Kobiety przepasane worami poniżej piersi zapełniły ulice. Zamknięte dotychczas dziewczęta jedne pobiegły do bram, inne na mury, inne wreszcie wychylały się przez okna. Wszystkie zaś wyciągały ręce do nieba i zanosiły błagania" (2 Mch 3,19-20).
- W apokryfie nowotestamentowym powiązanym z Ewangelią Pseudo-Mateusza cznej "Księdze o narodzeniu świętej Maryi" czytamy: "Dziewica Pańska sama bez żadnej pomocy wbiegła po stopniach aż do góry, tak że można było sądzić, iż jest już dorosła. W ten cudowny bowiem sposób Pan ukazał już w dzieciństwie swej dziewicy, jak wielkie rzeczy ona dokona i kim będzie w przyszłości".
- W VI w. w Jerozolimie obchodzono tajemnicę ofiarowania Maryi jako osobne święto, gdy poświęcono w tym mieście kościół pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny. Od VIII w. święto to obchodzono na całym Wschodzie. Liczne przekazy i komentarze pisarzy z Kościołów wschodnich potwierdzają, że ofiarowanie Maryi na służbę świątyni jest faktem historycznym.
- W Kościele Zachodnim w 1372 r. wprowadził to święto w Awinionie papież Grzegorz XI, a w 1585 r. na cały Kościół rozszerzył je Sykstus V.