O. Wojciech Męciński SJ (vel Albertus Męczyński) (1598-1643) w młodym wieku ciężko zachorował. Gdy zdrowia nie przywracały środki medyczne, złożył śluby Matce Bożej Częstochowskiej i odzyskał zdrowie. Będąc już w zakonie jezuitów, podejmował dziękczynne pielgrzymki na Jasną Górę. W Lublinie, gdy Wojciech oddawał się czytaniom duchowym i modlitwom do Matki Bożej, zobaczył kiedyś w widzeniu Błogosławioną Dziewicę, która jakby podawała mu złote jabłko.

We Włoszech Wojciech doświadczył najcudowniejszego dobrodziejstwa uratowania mu życia przez Matkę Bożą. Gdy był w okolicach Wenecji Patawio, niedaleko od ujścia rzeki Dreptam do Morza Adriatyckiego, zdarzyło się, iż idąc w nocy, spadł z wysokiego brzegu do tej rzeki. Wojciech był w mroźnej wodzie (stało się to 14 grudnia 1619 r.), a ponadto prąd rzeczny ściągał go w kierunku otwartego morza. Zdążył tylko ślubować Matce Bożej, że jeżeli go ocali, on złoży wotum w postaci srebrnej tabliczki. Ludziom udało się go wydobyć na wpółżywego, i wszyscy zgodnie stwierdzili, iż musiał to być cud, bowiem w miejscu o tak niedostępnych brzegach i przy takich warunkach atmosferycznych ratunek wydawał się niemożliwy.

W Nagasaki w Japonii zawieszono go wraz z innymi męczennikami głową na dół nad zagłębieniem z nieczystościami. O. Męciński zmarł po 7 dniach męki 23 marca 1643 r. Ciało spalono, a popiół wrzucono do morza. W Polsce i w zakonie jezuitów uważany jest na świątobliwego i kandydata na ołtarze. Żywot Męcińskiego wpisano do kalendarza świątobliwych zakonników jezuickich w 1700 r.

Obchodzimy Uroczystość Zwiastowania Pańskiego.To również obchodzony w Kościele Dzień Świętości Życia. Podczas Mszy św. o godz. 20.00, będzie można w naszym sanktuarium podjąć się Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego Zagrożonego Zagładą. Szczegóły na stronie http://www.duchowa-adopcja.pl/ lub poniżej.

Zmiana czasu z zimowego na letni następuje w ostatni weekend miesiąca marca. W nocy z soboty na niedzielę przestawiamy zegarki na godzinę do przodu, czyli śpimy godzinę krócej. Informację podajemy aby zapobiec nieprzyjemnym niespodziankom dla uczęszczających na poranne msze św. w niedzielę po zmianie czasu. 

2 kwietnia 1640 r. ks. Maciej Kazimierz Sarbiewski umiera w Warszawie wskutek udaru, który wydarzył się trzy dni wcześniej podczas ostatniego kazania w archikatedrze, po którym miał zakończyć posługę na dworze Władysława IV i pobyt na placówce jezuickiej przy ul. Świętojańskiej i wyjechać z Warszawy. Pamiętajmy w modlitwach o tym wielkim jezuicie. Zapraszamy też co roku na organizowane Dni Sarbiewskiego.

W niedzielę Miłosierdzia Bożego, w wigilię Zwiastowania Pańskiego, 3 kwietnia 2016 roku zmarł w szpitalu o. Jerzy Zakrzewski SJ.

O. Jerzy mieszkał przez 3 lata w naszym domu przy kościele Matki Bożej Łaskawej, gdzie posługiwał i przechodził leczenie od sierpnia 1981 roku do sierpnia 1984 roku. Jego pragnieniem z młodości było poświęcić się pracy na misjach jednak stan zdrowia na to nie pozwolił. Od wielu lat był sparaliżowany chorobą SM, chory na cukrzycę, przeszedł amputację jednej nogi i stracił widzenie w jednym oku. Jednak nie przeszkodziło mu to być przez wiele lat aktywnym kapłanem, który z poświęceniem i bez wymówek służył chorym, prowadził rekolekcje, był kierownikiem duchowym, cenionym spowiednikiem, słuchał rozmów rekolekcyjnych, odprawiał msze święte i był przykładem jak w cichości i pogodzie ducha można znosić największe choroby.