Święto Ofiarowania Pańskiego - 2 lutego
Święto to wypada 40 dnia po Bożym Narodzeniu na pamiątkę ofiarowania przez Maryję i Józefa ich pierworodnego syna, Jezusa, w świątyni jerozolimskiej.
Chociaż jeszcze do 1951 r. był to w Polsce dzień wolny od pracy, to nie jest to święto obowiązkowe.
Od 1997 r. dzień ten został ustanowiony przez Jana Pawła II jako Dzień Życia Konsekrowanego. Siostry i bracia zakonni, podobnie jak Jezus w świątyni Jerozolimskiej, ofiarowują swoje życie na wyłączną służbę Bogu. W tym roku obchodzimy XXI Dzień Życia Konsekrowanego. Pamiętajmy w tym dniu o modlitwie za tych, którzy podjęli radykalne kroki ofiarowania się Bogu - za osoby konsekrowane, m.in. za nas zakonników. Bardzo prosimy o szczególną modlitwę w intencji tych, którzy odpowiadając na powołanie Boże, wybrali bardziej radykalną drogę naśladowania Jezusa Chrystusa.
W Polsce święto to ma wyraźny aspekt maryjny i w tradycji polskiej obchodzone jest również jako Matki Bożej Gromnicznej. Tak jak Maryja wniosła Jezusa do świątyni jerozolimskiej, tak też przynosi światło wierzącym. W kościele dokonuje się poświecenia gromnic. Zapalone gromnice daje się do rąk konającym. Na znak zawierzenia Maryi w czasie klęsk, szczególnie podczas burzy, w domach i gospodarstwach, również zapala się gromnice. Jako gromnice służą też świece chrzcielne, kiedy to w życie nowoochrzczonej osoby wkracza światło wiary, która prowadzi przez życie.
Dziś przed mszą św. jest obrzęd błogosławienia zapalonych świec i procesja ze świecami. W dniu dzisiejszym wolno także wrócić do śpiewu kolęd podczas liturgii.



Jest to również XXXIV Światowy Dzień Chorego ustanowiony przez papieża Jana Pawła II w dniu 13 maja 1992 roku w liście do przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia kard. Fiorenza Angeliniego. Było to w 75. rocznicę objawień fatimskich i w 11. rocznicę zamachu na życie papieża. Ogólnoświatowe obchody tego Dnia odbywają się co roku w jednym z sanktuariów maryjnych na świecie.

O. dr Józef Maria Bartnik SJ (1927-2013) był przez wiele lat duszpasterzem, kaznodzieją i spowiednikiem i kierownikiem duchowym przy Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej. To również autor artykułów i książek szerzących kult Matki Bożej. Ten jezuita był również duszpasterzem akademickim, doktorem nauk chemicznych w zakresie chemii fizycznej i teoretycznej, wykładowcą na wyższych uczelniach. Odszedł do Pana 18 lutego 2013 r. w Warszawie, w 86. roku życia, 63. powołania zakonnego i 55. kapłaństwa. Dał się poznać jako człowiek spokojny, serdeczny i pokorny, jako cierpliwy spowiednik, jako cichy współbrat we wspólnocie zakonnej.
ZŁO - DOBRO - Zerwijmy z grzechem i skorzystajmy z
W każdy piątek Wielkiego Postu zapraszamy na nabożeństwo Drogi Krzyżowej o godz. 19.15.
W każdą z sześciu niedziel Wielkiego Postu zapraszamy na godz. 19.15 na nabożeństwo Gorzkich Żali czyli rozważanie Męki Pańskiej z kazaniem pasyjnym.
We piątek, 27 lutego o godz. 17.30 zapraszamy na mszę św. w intencji śp. o. Grzegorza Marciniaka SJ, kapłana, katechety, spowiednika, cenionego kierownika duchowego i rekolekcjonisty, który posługiwał w naszym sanktuarium. Podziękujmy za jego życie, które przyniosło bardzo dużo dobra wielu ludziom i prośmy dla niego o radość życia wiecznego. Zachęcamy, aby również ofiarować za zmarłego o. Marciniaka odpust zupełny (pod zwykłymi warunkami).
Tradycyjnie II Niedziela Wielkiego Postu w Kościele w Polsce, określana jako Niedziela "Ad Gentes" (łac. ku narodom, ku ludziom).
1 marca 2017 r. po g. 13-ej zmarł w kolegium warszawskim ojciec Franciszek Nowicki SJ, wieloletni mieszkaniec i duszpasterz przy Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej. Odszedł do Pana w 90. roku życia, w 58 r. powołania zakonnego i w 50. roku kapłaństwa.
Kazimierz urodził się 3 października 1458 r. w Krakowie na Wawelu. Był drugim z kolei spośród sześciu synów Kazimierza Jagiellończyka. Jego matką była Elżbieta, córka cesarza Niemiec, Albrechta II. Pod jej opieką Kazimierz pozostawał do dziewiątego roku życia. W 1467 r. król powołał na pierwszego wychowawcę i nauczyciela swoich synów księdza Jana Długosza, kanonika krakowskiego, który aż do XIX w. był najwybitniejszym historykiem Polski. "Był młodzieńcem szlachetnym, rzadkich zdolności i godnego pamięci rozumu" - zapisał Długosz o Kazimierzu. W 1475 r. do grona nauczycieli synów królewskich dołączył znany humanista, Kallimach (Filip Buonacorsi). Król bowiem chciał, by jego synowie otrzymali wszechstronne wykształcenie. Ochmistrz królewski zaprawiał ich również w sztuce wojennej.


